'Niets is Onmogelijk' en 'Je bent nooit te oud om leren !!'

不可能はないです en 学ぶのに遅すぎることはありません

'Niets is Onmogelijk', zowel in mijn persoonlijke als in mijn professionele leven. Dat is ontwikkeld en gevormd door mijn Budō-activiteiten op het gebied de Japanse Martial Art   Kyokushin Karate    van Masutatsu Oyama en   Taiki-ken   van Kenichi Saway. Ruimte voor verbinding, nieuwe vaardigheden en zingeving. Het begint allemaal voor mij met het het vinden van passende uitdagingen en een gezonde manier van leven.

Ook mijn persoonlijke kwaliteiten zoals Doelgerichtheid, Doorzettingsvermogen, Continue verbeteren, Openstaan voor Veranderingen en Samenwerken zijn voortgekomen uit deze Budo-activiteiten. Twee door mij veel gebruikte managment-methodieken, Kaizen (Kai = veranderen, en Zen = goed; continue verbeteren) en Lean (elimineren van verspilling), hebben voor mij ook hun basis in Kyokushinkai en Taiki-ken.

Mijn Bushidō is in 1980 begonnen met mijn eerste sensei's, Loek Hollander en Henny Ruberg. Na een verplichte rustperiode van 1992 tot 2015, ben ik weer actief geworden en heb ik mijn Bushidō verder ontwikkeld onder het meesterschap van Jan Vleesenbeek, Jan Kallenbach en nu Antonio Da Graca. Allemaal Budo-mensen van het eerste uur, waar zingeving en mentale weerbaarheid voorop staat en discipline een belangrijke rol speelt.

In mijn eerste Bushidō periode hield ik me zeer intensief bezig met Kyokushinkai Karate. In het centrum van Rotterdam en de passage in Schiedam bij Budokai Loek Hollander, later in Kralingen bij het Nautulus traningcentrum. Heb les gekregen van de sensei's Loek Hollander, Peter Voogt, Jaap Oosterom, Henny Ruberg, Egbert Thomas en vele anderen (E-IKO). Op zaterdag trainde ik af en toe mee met de Nederlandse selectie met oa. Eric Constantia, Antonio Da Graca en Peter Smit (toen allen 1e Dan). In 1986 heb ik Shodan-examen behaald op Papendal, samen met onder andere mijn broer Kees Kooman, Jan de Jong, Henk Gerhards, Hennie Jansens en Paul Lorist. Daarna lesgegeven met sensei Martin Loeve bij Hontai Kan (sempai van oa. Ron Noordman) en de sensei's Fernando Alonso en Vlado Haljer bij Hollander Kan (sempai van oa. Remi Da Silva Oliveira en Lilian Mungra).

In 1992 werd deze periode noodgedwongen afgebroken. Een mislukte knie-operatie (na een voorval in de tuin) veroorzaakte zoveel slijtage aan het kraakbeen in mijn linkerknie, dat ik abrupt, op advies van de specialisten van Erasmus moest stoppen.

The person who would pursue the true nature of the martial arts cannot hope to understand what he is doing if he is concerned with which training methods are progressive and which are old-fashioned, for the only method is to throw oneself into the martial arts with total devotion and to cultivate both one's body and one's ki. Kenichi Sawai

Na een rustperiode van ruim 23 jaar heb ik in 2015, mede door de aanzet van mijn jongste dochter Fleur, mijn Gi weer aangetrokken. De lange revalidatie had de groei van kraakbeen in mijn knie blijkbaar goed gedaan. Zo stond ik op mijn 57e weer met mijn Gi aan in de Dojo. In de tussenliggende periode was er op het (wereld) Karate toneel veel veranderd. Budokai Loek Hollander was ondertussen gesloten. Na een korte zoektocht ben ik bij mijn oud-collega leraar Vlado Haljer, ondertussen Shihan van Katsu Heiwa, binnengelopen (aangesloten bij de KIKO van Hatsuo Royama, net als Loek Hollander in dezelfde tijd oud-leerling van Masutatsu Oyama. Hatsuo Royama, bekend van de low-kicks die hij voor het eerst toepaste op de Wereldkampioenschappen in Japan; maar ook iemand die Karate als Budo benadert met Buki-Jutsu en Taiki-ken).

Ik heb de draad weer redelijk snel op kunnen pakken en mijn lijf weer karate-fit kunnen maken. Wel waren er de nodige dingen anders, veel meer Kata, Kobudo en andere aspecten. Bij Katsu Heiwa was ik in die periode op mijn plek. Na een periode trainen was het vuur in mij weer goed ontvlamd en begon ik weer met doelen stellen. Ik wilde weer examen afleggen en laten zien dat je door toewijdig, inzet en doorzettingesvermogen, ook op je 59e nog op kan gaan voor 2e Dan.

Samen met Vlado Haljer ben ik op maandag Nautilus gaan trainen bij Jan Vleesenbeek. Al snel voelde ik me daar thuis, ben lid geworden van Budokai Vleesenbeek, en ben daar ook op donderdagavond karate gaan trainen. Vanaf zomer 2016 ben ik de intensiteit van de trainingen op gaan voeren en in de laatste drie maanden voor het Spring Camp 2017 in Kroatie naar twee maal per dag. In de laatste week van april 2017 ben ik met enkele collega's waaronder Wout van Loon, Barry Hofland en Wilco Hazeleger naar Samibor afgereist om examen te doen op het Spring Camp 2017 in Kroatie. Gedurende 6 dagen hebben we een zwaar programma doorstaan - zoals het hoort - en voldaan aan alle eisen voor het examen.
Op 28 april 2017 heb ik examen bij Shihan Mladen Sancic en Vlado Haljer gedaan, en ben ik 2e Dan Kyukoshin Karate geworden.

When we’re young, and we have full use of our physical faculties, we make the mistake of relying on them. In a sense, real Karate training doesn’t even begin until the age of 50. Real karate training incorporates the physical, the spiritual, and the mental. Real karate training incorporates an understanding of Chi. Hatsuo Royama

Vanaf 2017 ben ik me meer gaan verdiepen in mijn Bushido. Mijn zingeving, wat zit erachter, waar komt het vandaan en wat en wie liggen er aan de Kihon, Kata en Kumite ten grondslag? Naast het verdiepen in de vele boeken (met dank aan professor Martial Arts Jan Kallenbach) wil ik er vooral achterkomen door het te doen (Action Learning). Na de zomer van 2017 ben ik ook meer gaan trainen bij Shihan Jan Vleesenbeek en teruggegaan naar mijn oude stek, de KWF van Shihan Loek Hollenader.  Terug naar de basis met veel aandacht voor Kihon en Kata. Samen met andere leerlingen die uitblinken en kampioen zijn (Davy Brand, Ruby Goedhart, Ecem Yuksel en Roxanne Ramselaaar). Ook een Shihan die nog op hoge leeftijd enorm met zijn tijd meegaat en blijft vernieuwen om steeds beter te worden. Zo kwamen wij in gesprek over de Japanse vechters uit de jaren 90 die hij van dichtbij als Nederlandse Bondscoach had meegemaakt. Zij hadden een aparte Karate stijl en daarbinnen leek het dat zij hun tegenstanders altijd voor waren. Via hun coach Shihan Tsuyoshi Hiroshige kwamen zij allen in contact met Taiki-ken van Kenichi Sawai (vriend en adviseur van Masutatsu Oyama en leraar van Hatsuo Royama en Jan Kallenbach).

In september 2018 ben ik lid geworden van Budokai Shin-ShinBuKen in Amsterdam om Taiki-ken te gaan trainen. Daarvoor moest ik eerst aangenomen worden als (uchi) DESHI door Jan Kallenbach. In het begin moest ik als Karateka erg wennen aan de Taiki fundamentals, omdat ik de bij Kyokushin de fysieke inspannende oefeningen gewend was. De kern van Taiki oefeningen vormt de essentie van Nei-Chia (ontspannen lichaam, geen overdadige spierkracht, rechte rug, bekken gekanteld en de bewegingen zijn geworteld in de voeten, gecentreerd in de Tantien en eindigen in de armen, ademhaling in de buik), alles is gebaseerd op het sturen en genereren van Ki. Dat moet je leren door te doen, door te ervaren.

Met de ervaring van het Taiki-ken ben ik me bij Shihan Jan Vleesenbeek gaan voorbereiden voor mij 3e Dan examen Kyokushin. Helaas zorgde Corrona ervoor dat dat een aantal keren is uitgesteld.
Op 30 oktober 2021 heb ik examen bij Shihan Pedro Roiz, Jan de Jong en Jan Vleesenbeek gedaan, en ben ik 3e Dan Kyukoshin Karate geworden.

Yet, when we’re young, we take our physical ability so much for granted that it’s hard to for us to even be aware of those other forces. You should not worry! Your training is just beginning! The physical side might diminish, but concentrate on health, the spiritual side, and Chi. You might not be able to train like you did when you were 30, but you’re not meant to. You can be far stronger beyond 50 than you ever were when you were 30. Hatsuo Royama

Na de zomer van 2022 ben ik lid geworden van Budokai Da Graca (IFK/NKO) en is voor mij weer een nieuwe bushido periode ingegaan.